1 juli 2016
STONEDISLANDICETEA is een doorfluisterspel. Een continue conversatie tussen vier disciplines die in de vrije interpretatie van het aangeboden werk zoekt een reflectie van elkaar te zijn. Hierbij een echokamer tot stand laten komen die zowel versterkt als verstoord. Het zoekt een ontsnappen van het alledaagse, een bewustzijn van het eigen vluchtmechanisme welke in staat stelt kleine universums te genereren in een al zo concrete grote wereld. Een isolement die schreeuwt naar het herpakken van de autonomie.
De deelnemende kunstenaars zijn op zoek gegaan naar een vertaling van het beeld dat voorafging en hebben deze in het licht van de eigen praktijk van een nieuwe context voorzien.
Interieurarchitect Charlotte de Goey construeerde het originele huisje dat in staat is om ons af te laten drijven. Een kort ontsnappen waarbij we voorzien zijn van enkele basisbehoeften.
Straatfotograaf Gordon Meuleman heeft dit een plek gegeven in de drukte van het alledaagse. De noodzaak van deze kadrering benadrukkend. Een kleine verstilling in de publieke ruimte.
Illustrator Sophia den Breems heeft dit externe verlangen gemuteerd tot intern proces. Hoe ontsnappen wij anders als het niet in onszelf is. Welke waanzin tekent zich af in die afzondering.
STONEDISLANDICETEA is een doorfluisterspel. Een continue conversatie tussen vier disciplines die in de vrije interpretatie van het aangeboden werk zoekt een reflectie van elkaar te zijn. Hierbij een echokamer tot stand laten komen die zowel versterkt als verstoord. Het zoekt een ontsnappen van het alledaagse, een bewustzijn van het eigen vluchtmechanisme welke in staat stelt kleine universums te genereren in een al zo concrete grote wereld. Een isolement die schreeuwt naar het herpakken van de autonomie.
De deelnemende kunstenaars zijn op zoek gegaan naar een vertaling van het beeld dat voorafging en hebben deze in het licht van de eigen praktijk van een nieuwe context voorzien.
Interieurarchitect Charlotte de Goey construeerde het originele huisje dat in staat is om ons af te laten drijven. Een kort ontsnappen waarbij we voorzien zijn van enkele basisbehoeften.
Straatfotograaf Gordon Meuleman heeft dit een plek gegeven in de drukte van het alledaagse. De noodzaak van deze kadrering benadrukkend. Een kleine verstilling in de publieke ruimte.
Illustrator Sophia den Breems heeft dit externe verlangen gemuteerd tot intern proces. Hoe ontsnappen wij anders als het niet in onszelf is. Welke waanzin tekent zich af in die afzondering.
Dichter Dean Bowen heeft de gehele totstandkoming van deze werken geobserveerd om in een gedicht de complete gelaagdheid van deze reflecties en echo’s te vangen.
STONEDISLANDICETEA is een paradijselijk afzondering. Een heilige rust. Een verborgen lagune
STONEDISLANDICETEA is een paradijselijk afzondering. Een heilige rust. Een verborgen lagune
